Zo na een heerlijke nacht zitten we nog net op tijd aan het ontbijt!
Met de songtaew zijn we naar het grote winkelcentrum bij het vliegveld gegaan om een prepaid-simkaart met internet te kopen.
De songtaew
Door een vriendelijke Thaise dame werd deze geïnstalleerd en geactiveerd.
In de middag hebben we diverse wat’s (tempels) bekeken. Wat een pracht en praal.
Wat Chedi Luang
Het Boeddhisme speelt een belangrijke rol in het dagelijks leven van de Thai. Het pad na nirvana wordt geëffend door het geven van aalmoezen (voedsel) aan monniken, en geschenken aan de wat en door het bezoek hieraan. De monniken leven in zelf gekozen armoede. Ze beschikken slechts over een oranje kleed, sandalen, tas en moeten ’s ochtends hun bedelnap gevuld zien te krijgen. Het is aanzien en geluk voor de familie als hun zoon een maand of iets langer als monnik wil leven.
Rond 18:30 zijn we naar de North Gate gelopen. Daar zou een vrouw met cowboyhoed één van de lekkerste schotels met rijst en varkensvlees verkopen. Dit stalletje hebben we snel gevonden en de tafeltjes waren bezet. Gelukkig kwam er een tafeltje vrij en voordat we zaten werd al de befaamde schotel geserveerd. Het was inderdaad heerlijk, (Lisette, bedankt voor de tip). Later hebben we nog wat gedronken bij een wel heel bijzondere bar. Dit was een omgebouwde VW Transporteur.
