Jammer maar de tent hadden we nat in moeten pakken. Het was erg bewolkt en 17 graden. Na 500 meter was een bakkerij open en deze had ook belegde broodjes en koffie/thee. Dat was een goed ontbijt. We volgden de fietsroute 64 naar Kandersteg. In verte zagen we de Thunersee liggen. Het ging weer behoorlijk stevig omhoog.
Met de knie van Henny ging het gelukkig goed. Na kleine weggetjes en houten bruggen kwamen bij Wimmis. Hier zijn we volledig ingesloten tussen de bergwanden. We hadden weer prachtige vergezichten.
Om 11:45 kwamen we aan Flutigen. Bij het treinstation zagen we dat de RE (RailExpress) rechtstreeks naar Domodossola (Italië) ging. We hoefden niet lang na te denken en kochten de kaartjes. Om 12:25 vertrok de trein en deze zou om 13:54 in Domodossola aankomen. Heerlijk relaxed! Dus geen beklimming van de Kandersteg en de Simplonpas. Vanuit de trein zagen we de passen. In Brig ging de trein via de Simplontunnel verder. De trein pakte de tunnelbuis die geopend werd in 1906. Dit was tot 1982 de langste treintunnel van Europa, namelijk 19,8 km lang. In Domodossola hadden we eerst een Italiaans ijsje gekocht voordat we richting Mergozzo fietsten. Deze route was een afdaling over de hoofdweg. Gelukkig was het zondag en dus geen vrachtverkeer. Na 30 km kwamen we in Mergozzo. Dit stadje ligt aan het Lago di Mergozzo.
De camping lag net buiten de stad. De camping was eigenlijk vol maar voor fietsers had de campingbaas altijd wel een plekje.
We zijn ’s avonds met een fietsstel (Rob en José) uit Houten de stad ingelopen om daar wat te eten.
Het werd een gezellige avond.